கலைடாஸ்கோப் -31 உங்களை வரவேற்கிறது.
1
==
1
==
திருப்பதிக்கு மலை மீது நடந்து ஏறிச் சென்ற அனுபவம் உங்களுக்கு உண்டா? அந்த அனுபவம் சமீபத்தில் கிடைத்தது. அது என்னவோ தெரியவில்லை ஆபீஸில் ஒரு நாலு ஃப்ளோர் ஏறினாலே மூச்சு வாங்கி கால்வலித்து நாலாவது ஃப்ளோரில் லிப்ட் -டிடம் சென்று சரணாகதி அடையும் நிலைமை ஏற்படும். ஆனால் அங்கே நாலாயிரம் படிகள் ஏறினாலும் ஒரு துளி கூட கால் வலிக்கவில்லை.பாலாஜியின் கருணையா இல்லை நம்முடன் கூட நிறைய பேர் ஏறுவதால் நமக்கு அசதி தெரியவில்லையா Don 't know !நிறைய வெள்ளந்தியான மனிதர்கள் 'கோவிந்த' கோசத்துடன் அனாயாசமாக மலை ஏறுகிறார்கள். சில பேர் ஏறும் ஒவ்வொரு படிக்கும் மஞ்சள் குங்குமம் வைத்த வண்ணம் ஏறுகிறார்கள் ! ஏழு மலைகளை ஏறி முடிக்க கிட்டத்தட்ட நான்கு மணிநேரம் ஆகிறது.(முதல் படி ஆரம்பிக்கும் இடத்தில் கற்பூரங்கள் கொளுத்தி எல்லாரும் சுற்றி நின்று பின்னால் வருபவர்களுக்கு வழியையே அடைத்து விடுகிறார்கள்.)
முதல் மூன்று மலைகள் கொஞ்சம் செங்குத்தாக இருக்கின்றன. கடைசி நாலை ஒரு விளையாட்டு மாதிரி ஏறி விடலாம் போங்கள் . As usual , ஏறும் பாதை முழுக்க வியாபாரம் ஜோராக நடக்கிறது. இதை தவறு என்று சொல்லவில்லை. It 's needed ! உப்பு தடவிய மாங்காய், எலுமிச்சை சோடா, வெள்ளரிக்காய், சித்தூர் பால்கோவா , நிலக்கடலை, காபி, டீ,
இட்லி வடை இத்யாதிகள், ஜூஸ், கடலைப் பொரி, பலாப்பழம், முறுக்கு வகைகள், மிக்சர், லேஸ், குர்குரே என்று அந்த வெங்கடாசலபதியே இதையெல்லாம் சாப்பிட்டுப் பார்க்க ஒரு தடவை மலை ஏறி மேலே வந்தாலும் ஆச்சரியப்படுவதற்கில்லை.
மலைக்கு பஸ்சிலோ காரிலோ ஏறி (?) வருபவர்கள் எத்தனை ஓர் அழகான அனுபவத்தை 'மிஸ்' செய்கிறார்கள் என்று தோன்றியது. பகவானைக்காட்டிலும் பக்தர்களின் தரிசனம் பெரியது என்று சொல்வார்கள். அப்படிப்பட்ட பக்த தரிசனம் கிடைக்க வேண்டும் என்றால் அடுத்த முறை மலை ஏறிச் செல்லுங்கள். ராமானுஜர் திருமலை முழுவதையும் முழங்காலால் ஏறிச் சென்றாராம். ஹ்ம்ம்..இதை இப்போது கற்பனை கூட செய்ய முடியவில்லை! ஆனால் முழங்கால் முறி மண்டபம் வரும்போது மட்டும் சில பேர் ஒரு பத்து படியை சின்சியராக முழங்காலால் ஏறுகிறார்கள் ! அந்த மண்டபம் வந்த போது தான் ராமானுஜர் கொஞ்சம் ஓய்வு எடுத்துக் கொண்டாராம். நாமெல்லாம் ஒரு பத்து படி ஏறி விட்டு கொஞ்சம் ரெஸ்ட் எடுத்துக் கொள்கிறோம்.அவர் ஏறும்போது வழியில் ஒரு சோடா கடை கூட இருந்திருக்காது என்பது இன்னொரு ஆச்சரியம்.சரி..ஆன்மீகத்தை விடுங்கள்.. மலை ஏறுவது ஒரு நல்ல உடற்பயிற்சி.மலை ஏறும்போது தேவையில்லாத கொழுப்பு வியர்வையாக வெளியேறுகிறது. ஆம்..நம் மனதில் இருக்கும் கொழுப்பு கூட..
இறைவனை தரிசிக்கச் செல்லும் போது நம் அடையாளத்தை இழக்க வேண்டும் என்பார்கள். ஆனால் திருப்பதியில் அடையாளத்தை நிரூபிக்க வேண்டும்! இரண்டாவது மலையில் நம்மை போட்டோ எடுத்து மேலே அதை சரிபார்க்கிறார்கள். மலை ஏறி வருபவர்களுக்கு மேலும் சிரமம் கொடுக்க வேண்டாம் என்று அவர்களுக்கான தரிசன வரிசை தனியாக (Short ஆக) இருக்கிறது. இரண்டே இரண்டு இடங்களில் தான் (நாங்கள் போன போது) வரிசை மெகா சீரியல் கதை மாதிரி நகராமல் ஒரு மணிநேரம் நின்று விட்டது.
நாலாயிரம் படிகள் வியர்வை வழிய ஏறுதல், வரிசையில் தவம் கிடத்தல்,இடிபாடுகளில் சிக்குதல்,பக்கத்தில் இருப்பவரின் காலை மிதித்து விட்டு சாரி சொல்லுதல், கேட்டை திறந்து விட்டதும் மராத்தான் ஓட்டம் ஓடுதல், இவை அத்தனையும் பின்னர் கிடைக்கப்போகும் ஒரு சில நொடிகள் தரிசனத்திற்கு என்று நினைக்கும் போது ஆச்சரியமாக இருந்தாலும் அந்த சில நொடிகள் தரிசனத்தில் நாம் அதுவரை பட்ட கஷ்டங்கள் எல்லாம் எங்கோ ஓடி மறைந்து போகின்றன. க்யூ மெல்ல மெல்ல நகர்ந்து பாலாஜியை நெருங்கும் போது எல்லாருக்கும் ஒரு விவரிக்க ஒண்ணா பரவசம் உடலிலும் மனதிலும் தொற்றிக் கொள்கிறது. தலை தூக்கி சர்வ அலங்காரங்களுடன் காட்சி தரும் பாலாஜியைப் பார்க்கும் போது ஏதோ வைகுண்டத்திற்கே வந்து விட்டது போன்ற உணர்வு எழுகிறது. அந்த சில நொடிகளில் கடவுள் இல்லை என்று யாராலும் சத்தியமாக சொல்லவே முடியாது! மீண்டும் சொல்கிறேன்..நீங்கள் பஸ்ஸில் மலை ஏறினால் இந்த தரிசனம் இத்தனை பரவசமாக இருக்காது. ஏதோ வந்தோம் பார்த்தோம் போனோம் என்று ஒப்புக்கு சப்பாகவே இருக்கும்.
2
==
'உருவத்தால் ஓங்கி உயர்ந்த மரங்களும் பருவத்தால் அன்றிப் பழா' ....எல்லாவற்றுக்கும் ஒரு காலம் வர வேண்டும் என்று சிலர் சொல்வதில் உண்மை இருக்கவே செய்கிறது. லட்சக்கணக்கான ஆண்டுகளாக மனிதன் உலகில் வாழ்ந்து வந்திருக்கிறான். ஆனால் ரேடியோ என்ற ஒன்றை கண்டுபிடிக்க நாம் பதினெட்டாம் நூற்றாண்டு வரை காத்திருக்க வேண்டியிருந்தது.
காலம் மட்டும் அல்ல ..மனிதர்களுக்காகவும் வரலாறு காத்திருக்க வேண்டும். ரைட் சகோதரர்களுக்கு தோன்றிய அந்த விமான மாடல் ஏன் அதற்கு முன்னர் வாழ்ந்த மனிதர்களில் ஒருவருக்கு கூட தோன்றவில்லை? ஆர்க்கிமிடிஸ் -சிற்கு தோன்றிய அந்த 'யுரேகா ' ஏன் அதற்கு முன் வாழ்ந்த தத்துவ ஞானிகளில் ஒருவருக்கு கூட உதிக்கவில்லை? 'லாஸ்ட் மூவ்மென்ட்' என்ற
சிம்பொனியைத் தர ஒரு பீத்தோவான் வர வேண்டி இருந்தது. மோனலிசாவை நம் முன்னே புன்னகைக்க வைக்க ஒரு டாவின்சி வர வேண்டியிருந்தது. எல்லாம் கண்டுபிடிக்கப்பட்டு விட்டது என்று இன்று நாம் நினைத்துக் கொண்டிருக்கிறோம். ஆனால் இன்னும் என்னவெல்லாம் வரவிருக்கிறதோ?
'ச' 'ரி' 'ம' 'ப' 'நி' என்ற ஐந்து ஸ்வரங்கள் த்யாகராஜருக்கு முன்பும் இருந்தன. ஆனால் அவற்றை வைத்துக் கொண்டு 'பண்டு ரீதி கொலு' பாடலைத் தர அவரால் தான் முடிந்தது. இதே ஐந்து ஸ்வரங்களை வைத்துக் கொண்டு ஒரு 'சுவர்க்கமே என்றாலும்' பாடலைத் தர இளையராஜா வரவேண்டி இருந்தது.இயற்கை தன் அற்புதங்களை ஒரு குறிப்பிட்ட நபரின் மூலமாக மட்டுமே வெளிக்கொணரும் போலிருக்கிறது.
அழகான பாடல்கள் சிலவற்றைக் கேட்கும் போது இந்த டியூன் நமக்கு ஏன் முன்பே தோன்றவில்லை என்று தோன்றும். அதே போல அழகான பாடல் வரிகளும். '50 கே.ஜி தாஜ்மஹால்' என்ற கற்பனை வைரமுத்துவுக்கு தான் தோன்றுகிறது!'
ஒரு கஞ்சப்பிசினாரி ராஜாவிடம் ஒரு கவிஞர் ஓர் அழகான கவிதையை பாடிக்காட்டினாராம். அவன் அதற்கு எந்த எக்ஸ்ப்ரஷனும் காட்டாமல் 'இந்த வார்த்தைகளை எல்லாம் நான் அகராதியில் முன்பே பார்த்திருக்கிறேன்' என்றானாம். நம் முன் வார்த்தைகள் ஏராளமாகக் குவிந்து கிடக்கின்றன. ஸ்வரங்கள் இலவசமாக கிடைக்கின்றன. புத்தகங்கள் மலிந்து கிடக்கின்றன.கேட்டதெல்லாம் தருவதற்கு இன்டர்நெட் இருக்கிறது! ஆனால் எல்லாராலும் ஒரு ரோசினி, ஒரு காளிதாஸ், ஒரு தாகூர் தான் ஆக முடிவதில்லை!
3
==
சமீபத்தில் ஒரு Forwarded இ-மெயில் வந்திருந்தது. (தலைப்பு :All about a boy !) பொதுவாக நாம் பெண்களை தான் 'தியாக தீபம் 'தியாக பூமி' என்று போற்றுகிறோம். ஆண் ஒருவன் தியாகம் செய்வதே இல்லையா என்று கேட்கிறது அந்த இ-மெயில். தங்கச்சிப் பாப்பாவுக்காய் சாக்லேட்டை தியாகம் செய்யும் குட்டிப்பையனிடம் இருந்து ஆரம்பிக்கிறது அந்த தியாகம். தன் காதலை பெற்றோர்களுக்காக தியாகம் செய்யும் இளைஞர்கள்,சாகோதரிக்காக லோன் வாங்கும் இளைஞர்கள் என்று இன்றும் இருக்கவே செய்கிறார்கள். தியாக தீபங்கள் என்று இலக்கியங்களால் வர்ணிக்கப்படும் பெண்கள் மெகா சீரியல் பார்த்துக் கொண்டிருக்க வெளிநாடுகளில் சுகங்களைத் துறந்து ஊன் உறக்கம் மறந்து வேலை செய்யும் ஆண்கள் இருக்கிறார்கள் என்பதை நாம் ஒத்துக் கொள்ள வேண்டும். பெண் ஒருத்தி பிறந்த வீட்டை விட்டு புகுந்த வீடு வருகிறாள் என்ற ஒரே காரணத்துக்காக நாம் அதையே பெரிய தியாகமாகப் பார்க்கிறோம். ஆனால் நம் சமுதாயம் 'உத்தியோகம் புருஷ லட்சணம் ' என்று அறுபது வயது வரை அவனை குடும்பத்துக்காய் மாடாக உழைக்க வைத்த போதும் அவன் தியாகங்களுக்கு அங்கீகாரம் தருவதில்லை . அல்லது ஆண் செய்யும் தியாகங்கள் 'taken for granted '
கன்னடத்தில் சக்கை போடு போட்ட ஒரு திரைப்படம் 'முங்காரு மழை ' ..ப்ரீதி மதுர தியாக அமர(காதல் இனியது.தியாகம் அழிவில்லாதது) என்ற Caption உடன்..இது தமிழில் வருகிறது என்கிறார்கள். எப்போது என்று தெரியவில்லை. தன் காதலை (காதலியின் அப்பாமேல் இருக்கும்) விசுவாசத்திற்காக தியாகம் செய்யும் ஒரு இளைஞனின் கதை அது. படத்தின் க்ளைமாக்சில் எல்லாரையும் ஐம்பது மில்லி கண்ணீர் விட்டு அழ வைத்த சாதனைக்காகவே அந்த திரைப்படம் அபார வெற்றி பெற்றது ! படம் மட்டும் அல்ல...பாடல்களும் இதில் ராக் ஹிட்!
[யாரது, தியாகத்திற்கும் ஆண்கள் தலையில் விழும் சொட்டைக்கும் சம்பந்தம் இருக்கிறதா என்று கேட்பது? ]
4
==
சில விஷயங்கள் இன்று அடியோடு நம்மிடம் இருந்து மறைந்து விட்டன இல்லையா? நிர்மா வாசிங் பௌடர் (இன்னும் இருக்கிறதா நிர்மா?) டி.வி. சானலை மாற்ற 'டொக் டொக்' என்று திருகும் குமிழ், கிட்டத்தட்ட நம் உயரத்தில் முக்கால் வாசி இருக்கும் நீண்ட முனை கொண்ட பெரிய குடை, மடிப்பு மடிப்பாக இருக்கும் பஸ் ஜன்னல் திரை, இரண்டு சக்கர ஆட்டோ
மாதிரி இருக்கும் பஜாஜ் ஸ்கூட்டர், விரல் வைத்து சுற்றும் டெலிபோன், தலையில் அணியும் ரிப்பன், இன்க் பேனா, (பிரில் இன்க் ??) , சைக்கிள் ரிகஷா என்று லிஸ்ட் நீண்டு கொண்டே போகும்.(உங்களுக்கு ஏதாவது தோன்றினால் ADD செய்யுங்கள்) இந்த லிஸ்டில் சைக்கிளும் ,டைப் ரைட்டிங் இயந்திரமும் வெகுவிரைவில் சேர்ந்து கொள்ளும் என்று தோன்றுகிறது.
[யாரது, தாத்தா பாட்டி என்று சொல்வது? ஹ்ம்ம் நீங்கள் சொல்வதும் ஒரு விதத்தில் உண்மை தான்]
5
==
ஆங்கிலம் ஒரே மொழி தான் என்றாலும் அதில் தான் எத்தனை எத்தனை உச்சரிப்பு பேதங்கள்? இந்தியாவிலேயே ஒவ்வொரு மாநிலத்தவர்களும் ஒவ்வொரு மாதிரி பேசுவார்கள்.ஹ்ம்ம் முதலில் மிகவும் பிரபலமான கேரளா ஆங்கிலம் "Ungle கோல்ட் மீ பார் கோபி ' 'பேப்பர்' என்பதை சொல்லும் அழகை வைத்தே இவர் தமிழ்நாடு தான் என்று முடிவு கட்டி விடுகிறார்கள் . 'pay ' 'per ' என்று சொல்ல வேண்டுமாம். 'பே' என்பதை ஏதோ பேயைப்பார்த்த மாதிரி வாயைப் பிளந்து கொண்டு சொல்லக் கூடாதாம். SIMBLE தான் முயற்சி பண்ணுங்கள்! ஆங்கிலத்தில் R என்ற எழுத்து ஒரு உயிரெழுத்துக்கு முன்னால் வந்தால் ஒழிய அது 'சைலன்ட்' என்று கன்னடத்துக் காரர்களுக்கு தெரிவதில்லை.துணியை 'அய்ரன்' செய் என்று தான் சொல்ல வேண்டும். நம் மாதிரி 'அயன்' என்று பிரம்மாவை எல்லாம் இழுக்கக் கூடாது. இது ஓகே..ஆனால் உலகத்தை 'வர்ல்ட்' என்று சொல்வது
இங்கே (கன்னடத்தில்) பிரசித்தம். தயிராய் 'கர்ட்' சொல்லை 'வர்ட்' என்று 'ர்' நாக்கு கிழிந்து விடும் படி அழுத்தி ! சரி..ஹிந்தி காரர்கள் ஏன் மசாலா டோசா என்கிறார்கள்..?
.
..
...
....
.....
......
.......
........
.........
..........
...........
............
.............
ஓகே
6
===
ஓஷோ ஜோக்.. வாய் விட்டு சிரியுங்கள்..வாழ்க்கை என்பது ஒரு பிரபஞ்ச நகைச்சுவை (cosmic joke)
மூன்று பைத்தியங்கள் ஒரு நாள் காலையில் ஆஸ்பத்திரியில் இருந்து தப்பித்து விட்டன. ஒரு பெரிய கன்ஸ்ட்ரக்ஷன் நடக்கும் இடத்துக்கு சென்றன. அங்கே இருந்த ஒரு மேஸ்திரி 'ஏன் மூணு பேரும் மச மசன்னு நிக்கறீங்க, போய் வேலையைப் பாருங்க' என்று மிரட்டினார்
அரை மணி நேரம் கழித்து மேஸ்திரி வந்து பார்க்கும் போது இரண்டு பைத்தியங்கள் ஆடாமல் அசையாமல் நின்று கொண்டிருக்க இன்னொன்று சின்சியராக குழி தோண்டிக் கொண்டிருந்தது.
'ஏன் இப்படி அசையாமல் நிற்கிறீர்கள் ?'
'நாங்கள் ரெண்டு பேரும் ஸ்ட்ரீட் லைட்ஸ்'
இதைக் கேட்டு அவர் கோபப்பட்டு அந்த ரெண்டு பேரையும் துரத்தி விடுகிறார். குழி தோண்டிக் கொண்டிருந்தவனைப் பார்த்து 'நீ வேலை செய்யிப்பா , ஏன் நிறுத்திட்ட ?" என்கிறார்
'நான் எப்படி இருட்டில் வேலை செய்வது எசமான்?"
ஜார்ஜைப் பார்த்து அந்த மனநல மருத்துவர் சொன்னார்: "ஜார்ஜ், நீ இனிமேல் எலி இல்லை.. நீ மனிதன்..என்னைப் போல ஒரு மனிதன்..நீ இனிமேல் பூனையைப் பார்த்து பயப்பட எந்த அவசியமும் இல்லை..நீ மனிதன்..ஞாபகம் இருக்கட்டும்" என்றார்
ஜார்ஜ் ஆஸ்பிடலை விட்டு வெளியே வந்ததும் ஒரு பூனை குறுக்கே போனது.. அவன் அலறி அடித்துக் கொண்டு உள்ளே ஓடி வந்தான்.
டாக்டர் 'ஜார்ஜ், நீ தான் எலி இல்லை என்று படித்துப் படித்து சொன்னேனே, அப்புறம் ஏன் பூனையைப் பார்த்து பயந்து உள்ளே ஓடி வருகிறாய்"
அதற்கு அவன் 'டாக்டர் , நான் எலி இல்லன்னு எனக்குத் தெரியும்.. ஆனா அந்த பூனைக்குத் தெரியுமா?"
சமுத்ரா